Ladies and gents, poznajcie Drezno – jedno z najpiękniejszych niemieckich miast. Powodów, dla których warto rozważyć city break w Dreźnie jest całe mnóstwo, a kilka z nich zostało opisanych w tym artykule. Viel Spaß podczas lektury!
Spis treści
Drezno stolica Saksonii – podstawowe informacje dla turysty
Aby ten tekst miał typowo niemiecki ordnung, zacznę od przytoczenia kilku faktów. Drezno jest stolicą Saksonii, landu znajdującego się w południowo-wschodniej części Niemiec, graniczącego z Polską i Czechami. Z uwagi na bliskie sąsiedztwo, jest to region chętnie odwiedzany przez polskich turystów, także w okresie bożonarodzeniowym, gdy odbywa się tu świąteczny jarmark. Pierwszymi mieszkańcami Saksonii byli Słowianie, którzy z czasem zostali wyparci przez plemiona Germańskie. Przełomem w osadnictwie na tych terenach był X wiek, kiedy powstała tu Marchia Miśnieńska, oraz wiek XI, gdy tereny te przejmuje rodzina Wettynów. W XVI wieku Wettynowie otrzymują tytuł elektorów saskich, a region zyskuje miano Saksonii.
Głównymi ośrodkami miejskimi Saksonii, która dzieli się na 10 mniejszych części, są Drezno, o którym więcej za chwilę, oraz Lipsk i Chemnitz. Z punktu widzenia walorów turystycznych istotne miejsca stanowią także Miśnia (Meissen) oraz Szwajcaria Saksońska. Zatrzymajmy się przy nich na chwilkę. Miśnia szczyci się mianem kolebki Saksonii i historią sięgającą do X wieku. Położone symetrycznie po dwóch stronach Łaby miasto może pochwalić się urokliwą starówką, gotycką katedrą i zamkiem (Albertchtsburg). Prawdziwą dumą Miśni jest jednak Państwowa Fabryka Porcelany (Staatliche Porzellan-Manufaktur Meissen). Zakład jest spadkobiercą tradycji przemysłu porcelanowego sięgającego XVIII wieku i pierwszej fabryki porcelany założonej przez Augusta II Mocnego. Z kolei Park Narodowy Szwajcaria Saksońska to kraina wzgórz i lasów położona na granicy Czech i Niemiec. To nie lada gratka dla fanów aktywnego wypoczynku – spacerów, trekkingu, wspinaczki czy wycieczek rowerowych. Najpopularniejszym kurortem w tej okolicy jest Rathen ze słynnym kamiennym mostem Bastei, który co roku przyciąga ok. miliona odwiedzających. Będąc w pobliżu, warto też zobaczyć Festung Königstein (największą europejską twierdzę zbudowaną w terenie górskim).
Drezno dojazd – jak dojechać do Drezna?
Lotnisko w Dreźnie (DRS) znajduje się ok. 15 km na północ od Śródmieścia. Niestety, nie lądują tu samoloty z Polski. W ofercie linii lotniczych próżno szukać bezpośrednich lotów z naszego kraju do sąsiedniego Lipska (LEJ). Nieco lepiej jest w przypadku połączenia kolejowego. Koleje Dolnośląskie oferują podróż z Wrocławia do Drezna z przesiadką w Zgorzelcu. Alternatywą są zielone autokary FlixBus, którymi dojedziemy do stolicy Saksonii z różnych miejsce w Polsce, bez konieczności przesiadania się.
Najlepsze możliwości dotarcia do Drezna mają zmotoryzowani. Z Wrocławia do Drezna samochodem jedzie się ok. 3 h. Do pokonania jest dystans 270 km po autostradach A4 po polskiej stronie i 4 po przekroczeniu granicy na wysokości Jędrzychowic. Niemieckie autostrady są darmowe (dla samochodów osobowych i motorów) i nie potrzeba na nich winiet. Opłaty mogą pojawić się natomiast po stronie polskiej (odcinki A4 i A2). Podróżując samochodem po autobahnach, warto uważać na ograniczenia prędkość i fotoradary pojawiające przy zjazdach, bo mandat liczony w euro nie jest najlepszą pamiątką, którą możemy przywieźć z weekendu w Dreźnie. Inną kwestią wartą rozważania przy tym sposobie transportu jest parking przy miejscu zakwaterowania. Niektóre hotele/hostele oferują swoim gościom darmowe parkingi, inne nie. Własne auto daje dużą elastyczność, a doskonała jakość dróg w Saksonii zachęca, by odkrywać atrakcje w regionie. Jednak decydując się na własne auto, możemy słono zapłacić za miejsce postojowe w centrum Drezna.
Parkingi w Dreźnie
No właśnie, z co jeśli wybieram się do stolicy Saksonii własnym autem, a mój hotel/hostel nie oferuje darmowych miejsc postojowych? Zła informacja jest taka, że parkowanie w Dreźnie (od rana do bodajże godz. 20) jest płatne, także w weekendy. Natomiast dobra nowina jest taka, że przy odrobinie szczęścia parking w Dreźnie nie będzie drogi. Cały dzień parkowania w Dreźnie kosztował mnie 6 euro. Auto zostawiłem na plecach Hotelu IBIS przy Reitbahnstrasse. Działa tam duży parking. Jest popularny wśród turystów, więc może się okazać, że będzie kłopot z wolnym miejscem. Warto jednak spróbować tej lokalizacji, bo dzieli ją niewielki dystans od Altstadt (15 min. spaceru). Bliżej Starówki miejsce parkingowe może kosztować już 12 euro. Bilet kupujemy w czarnym parkomacie, najlepiej płacić monetami (sam miałem kłopot z płatnością kartą).
Noclegi w Dreźnie
Jak na duże i bardzo popularne wśród turystów miasto, Drezno oferuje pełen wachlarz możliwości noclegowych. Wiele z nich bardzo się ceni, ale przy odrobinie szczęścia możemy znaleźć przyzwoity nocleg w przystępnej cenie. Jak obniżyć ceny zakwaterowania? Tanie noclegi w Dreźnie oferują hostele, ale za cenę prywatności, bo przestrzeń w nich musimy z reguły dzielić z innymi gośćmi. W obwodzie pozostają też pola namiotowe (blisko centrum nie ma żadnego). Można też spróbować znaleźć spanie poza miastem, a do głównych atrakcji dojechać autem lub komunikacją miejską. Ta ostatnia jest nieźle rozwiązana, a gęsta sieć autobusowo-tramwajowa oplata praktycznie całe miasto. Ceny noclegów są też niższe poza sezonem letnich wakacji, co jest kolejną rekomendacją, by wybrać się tutaj na jesienny city break.
Niemcy od kuchni, czyli czego trzeba spróbować w Dreźnie
Choć kuchnia naszych zachodnich sąsiadów nie wzbudza tylu pozytywnych emocji co jej włoska, francuska czy śródziemnomorska siostra, to podczas city break w Dreźnie z pewnością należy sięgnąć po kilka tutejszych specjałów. Niemcy lubują się w ziemniakach i te, w różnych postaciach (frytki, puree, placki, kluski, zasmażane itd.), można spotkać jako dodatek do dań głównych. W parze z ziemniakami idą różnej maści kiełbasy. Fastfoodowym specjałem jest np. Currywurst – kiełbasa obficie posypana curry i suto skropiona sosem. Niemcy serwują kiełbasy na sto różnych sposobów – w bułce, z frytkami, bez dodatków… Poza tym podobnie jak w Polsce: dużo mięs, warzywnych sałatek z majonezem i zasmażanych kapust. Lekkostrawnie? Może innym razem.
Nasi sąsiedzi są dumni ze swoich słodkich wyrobów: sernika, precli, pierników, marcepanowych babeczek Lerchen, strucli oraz podobnego do sękacza delikatnego ciasta Baumkuchen. Słodkości i dobrej kawy można spróbować w jednej z licznych drezdeńskich kawiarni. Choć zabrzmi to banalnie, w Niemczech można zjeść też niezły kebab i inne specjały z Bliskiego Wschodu, bowiem liczne punkty gastronomiczne są prowadzone przez emigrantów. Tak naprawdę w Dreźnie możemy znaleźć reprezentantów każdej kuchni. W Nowym Mieście działa np. mnóstwo azjatyckich knajpek.
Gdzie zjeść w Dreźnie? Oto moje rekomendacje:
New York Bagel Bar — oferuje przyzwoite bajgle i duuużą kawę — dobra opcja na tanie i smaczne śniadanie w Dreźnie.
Ramen 1974 — sieć przytulnych knajp serwujących azjatyckie przysmaki w sensownych cenach.
Dresdner Trödelschänke — klimatyczna restauracja w stylu retro, w której serwują saksońskie dania.
Imbiss Curry24 — dla fanów ostrych smaków. Przyjazne ceny i różne wariacje currywurstów.
scheunecafé — fajna miejscówka na Nowym Mieście, dobre miejsce na kawę lub wieczorne piwko.
Hop cult — The Craft Beer Store — gratka dla piwoszy, którzy mogą tu wybierać wśród ponad 400 typów złotego trunku.
Biergarten Am Narrenhäusel — kolejne dobre miejsce na piwo. Tym razem z widokiem na Łabę. Knajpa znajduje się po prawej stronie, na bulwarach rzeki, idąc mostem Augusta ze Starego w stronę Nowego Miasta.
Drezno atrakcje turystyczne – od czego zacząć zwiedzanie?
Spacerując po Dreźnie, wielokrotnie może najść Cię ochota na okrzyk zachwytu: Das is Wunderbar! Przewodniki turystyczne sugerują, że na zwiedzanie tej miejscowości warto przeznaczyć kilka dni. Mniej dociekliwi turyści zadowolą się dwu-/trzydniowym pobytem, choć miłośnicy historii sztuki z pewnością powinni zarezerwować sobie znacznie więcej czasu. Drezno pełne jest architektonicznych perełek. Przyglądając się imponującym budynkom, warto mieć z tyłu głowy fakt, że większość z nich jest stosunkowo młoda. W lutym 1945 r. Śródmieście zostało solidnie zbombardowane. Decyzja o zniszczeniu miasta (o historii bombardowania Drezna dowiecie się więcej z książki Sinclaira McKay’a) na krótko przed zakończeniem konfliktu wywołała kontrowersje, bo miasto nie znajdowało się na liście celów strategicznych. Jednak wojna to czas, gdy logika nie zawsze jest dopuszczana do głosu, o czym na własnej tkance miejskiej przekonała się stolica Saksonii. Spotkałem się z kilkoma teoriami nt. zbombardowania Drezna. Jedna mówi o tym, że Churchill wydał taki rozkaz na specjalną prośbę Stalina, który chciał się zemścić na Niemcach i zrównać z ziemią jedno ich najpiękniejszych miast. Inna twierdzi, że Alianci chcieli zademonstrować swoją siłę i przestraszyć komunistów, którzy zechcieliby kroczyć jeszcze dalej na zachód. Nie wiemy, ile dokładnie osób zginęło od angielskich bomb. Liczba ofiar jest podawana w tysiącach. Dlaczego zginęło tak wielu ludzi? Na ostatnim etapie wojny miasto było przeludnione i przebywało im mnóstwo wojennych uchodźców. Co więcej, Drezno nie było przygotowane na masowe bombardowanie, a przez to ludzie nie mieli się gdzie schronić. Ocalali pisali na murach wiadomości do swoich bliskich, że udało im się przeżyć naloty.
Jeśli mówimy o inskrypcjach na murach, na ścianie Pałac Zwinger możemy znaleźć informację wyrytą przez rosyjskich żołnierzy. Wiadomość mówi o tym, że budynek został przez nich przeszukany i jest wolny od bomb. Innym nawiązaniem do II wojny światowej są widoczne w niektórych miejscach złote kostki mające za zadanie upamiętnienie ofiar konfliktu. Można jest spotkać w wielu europejskich miastach, także w Dreźnie (m.in. przy jednej z bram Pałacu Zwinger). Są one nieco wyższe niż poziom bruku, przez co przechodnie często się o nie potykają. W taki dyskretny sposób historia upomina się o pamięć poległych.
Większość obiektów turystycznych jest więc efektem odbudowy. Restaurowanie było zakrojone na tak szeroką skalę, że niektóre budynki były odnawiane jeszcze w XXI wieku.
Na szczycie listy najważniejszych atrakcji turystycznych w Dreźnie znajdują się:
Pałac Zwinger — od niego zacznij weekend w Dreźnie
Najcenniejszy zabytek Drezna, będący kompleksem barokowych budowli okalających imponujący dziedziniec. Obiekt powstał w pierwszej połowie XVIII wieku na zlecenie Augusta Mocnego. Co interesujące, Zwinger nie miał charakteru mieszkalnego, a raczej rozrywkowy i reprezentacyjny. Pierwotnie obiekt ten był oranżerią. W końcu, kto bogatemu zabroni? Turystom spacerującym po kompleksie przyda się odrębna mapa. Zwinger kryje wiele imponujących obiektów, którymi z powodzeniem można by obdzielić kilka mniejszych miejscowości. Wśród najbardziej atrakcyjnych fragmentów Zwingera należy wymienić: Pawilon Zegarowy, Pawilon Wałowy, fontannę nimf (Nymphenbad), Galerię Starych Mistrzów (wejście dodatkowo płatne), galerię Kolekcja Porcelany (wejście dodatkowo płatne), Bramę Koronną, Salon Matematyczno-Fizyczny (wejście dodatkowo płatne), oranżerię, stajnie i ujeżdżalnie.
Co jest najcenniejszym zabytkiem Pałacu? Wielu na tak zadane pytanie wskazuje dzieło Rafaela Madonna Sykstyńska znajdujące się w Galerii Starych Mistrzów. Na dole płótna przycupnęły dwa cherubiny, które znajdują się na wielu pamiątkach z Drezna.
Plac Teatralny — punkt orientacyjny dla turystów
Usytuowany między Zwingerem, operą i katedrą jest jednym z centralnych punktów miasta. Jego punktem charakterystycznym jest pomnik króla von Sachsena na koniu.
Opera Drezdeńska — gratka nie tylko dla melomanów
Obecny gmach to trzecia wersja Opery. Jej oryginalny gmach powstał w I połowie XVII w. Odbudowę po wojennych zniszczeniach zakończono w 1985 r. Zewnątrz uwagę zwraca przede wszystkim dwukondygnacyjny portal wejściowy z mozaiką i imponującymi rzeźbami. Możliwe jest zwiedzanie opery, a wnętrze robi wrażanie nie tylko na miłośnikach muzyki klasycznej.
Skoro o arenach koncertowych mowa, to trzeba tu wspomnieć także o sali koncertowej w Kulturplast. Nowoczesna arena została zgrabnie wkomponowana w budynki starego miasta. Jej fasadę zdobi mural opowiadający historię socjalizmu, zaprojektowany z iście socjalistycznym idealizmem. Drezno należało do DDR, a wpływy ZSRR widać tu w kilku przykładach architektonicznych (np. pomnik kobiety odbudowującej miasto po II wojnie światowej stojący przed Rathaus). Mural na Kulturplast jest najbardziej wyrazistym wspomnieniem tego, że kiedyś miasto było pod wpływem wiatru ze wschodu. Na zdobieniu, obok klasy robotniczej uciskanej przez imperialistów oraz robotników walczących za wolność waszą i naszą, znajdziemy m.in. Marksa, Engelsa, Lenina i Ulbricha.
Katolicka Katedra Świętej Trójcy w Dreźnie
Pomysłodawcą budowy Kościoła Dworskiego był August Mocny. W tej konstrukcji uwagę zwraca wysoka wieża umiejscowiona na wysokości wejścia do świątyni oraz 78 figur postawionych na attyce przedstawiających ważne postacie w historii Kościoła Katolickiego. Wojnę przetrwała tylko jedna — św. Dominik. Jej oryginał można podziwiać dziś przy zamku, a na kolumnadzie znajduje się zamiennik. W środku warto więcej czasu poświęcić bogato zdobionej ambonie, Kaplicy Pamięci, ołtarzowi głównemu oraz krypcie, w której spoczywają członkowie rodu Wettynów, w tym Maria Józefina i August III Sas. Znajduje się też tam serce Augusta Mocnego.
Kościół ma nietuzinkowy kształt, a to także z racji na fakt, że w zamyśle nie miał on przypominać świątyni typowo katolickiej. August II, kiedy został wybrany na króla Polski, musiał przejść na Katolicyzm. Kiedy już zmienił wyznanie, wypadało zbudować przybytek, w którym będzie praktykował po królewsku. Kłopot polegał na tym, że ówczesne Drezno było na wskroś protestanckim miastem, a katolicka świątynia mogłaby być uznana za policzek dla większości mieszkańców. Dlatego właśnie katedra miała być traktowana jako część pałacu, a król przechodził na nabożeństwa przez pomost, który dziś też łączy kościół z pałacem.
Drezno: zamek Residenzschloss
Zaraz obok katedry mieści się zamek – była rezydencja dynastii Wettynów z neorenesansową fasadą i bogato zdobionymi dziedzińcami (warto tu zajrzeć). Konstrukcję obiektu zaczęto w XIV w., a naloty Aliantów obróciły go w zgliszcza. Renowację rozpoczęto dopiero w 1985 r. Zamek stanowi kompleks budynków i dekoracji, wśród których najbardziej godne polecenia wydają się być: Brama Jerzego, Wieża Hausmanna (niezły punkt widokowy), skarbiec z jubilerskimi dziełami sztuki – Zielone Sklepienie, Komnata Lustrzana, dawna kaplica przemianowana na salę teatralną, Turecka Komnata, stajnie zamkowe zaadaptowane na potrzeby Muzeum Techniki (wstęp dodatkowo płatny) oraz Paradny Orszak Władców Saksonii, czyli imponująca, ponad stumetrowa, elewacja wykonana z 25 tys. porcelanowych płytek. Przedstawia ona władców, którzy rządzili tymi terenami. Oprócz poszczególnych postaci warto zwrócić też uwagę na niektóre niuanse. Takim smaczkiem jest np. fakt, że koń Augusta Mocnego depce różę — symbol protestantyzmu. Jest to metafora tego, że władca, zostając królem Polski, przyjął wyznanie katolickie. Ostatnią postacią w szyku jest sam autor. Zwolennicy parytetów nie będą zachwyceni — na mozaice znajduje się tylko jedna przedstawicielka płci pięknej, mała dziewczynka, niedaleko postaci autora.
Zwiedzanie zamku może zająć nawet kilka godzin. Najbardziej obleganą galerią jest Zielone Sklepienie. Wejściówki do tego miejsca można kupić na konkretną godzinę (bilet dodatkowo płatny, nie dostaniemy się tu z miejską kartą muzeów). Oprócz tego wrażenie robią m.in. tkaniny: atłasy i zdobne pilastry. W wielu pomieszczeniach można doszukać się elementów nawiązujących do kraju nad Wisłą, np. orłów czy polskiej korony. Polskie akcenty znajdziemy też na Pałacu Zwinger. Wiele przedmiotów znajdujących się dziś w Residenzschloss to dary dla władców Wettynów. Wielu chciało mieć ich za partnerów wojennych i biznesowych, a ramach zachęty, kandydaci na sprzymierzeńców przesyłali im dzieła sztuki.
Wchodząc na dziedziniec zamku, możemy zobaczyć zamykany dach. Nowoczesna konstrukcja harmonijnie komponuje się historyczną zabudową. Mało tego! Jej projektanci pomyśleli także o tym, by była ona niewidoczna z zewnątrz. Nieznaczny fragment kopuły jest widzialny tylko z placu pomiędzy Zamkiem a Pałacem Zwinger. Dach jest zasuwany podczas opadów i w ziemie, dlatego panują świetne warunki termiczne na odpoczynek podczas wielogodzinnego spacerowania po mieście.
Nowy Rynek w Dreźnie
Pozostając w historycznym centrum Drezna, z pewnością traficie na Nowy Rynek, czyli nieregularny plac, wokół którego zebrały się kolorowe kamienice. Najbardziej okazałym budynkiem przy Nowym Rynku jest protestancki kościół Marii Panny. Jego odbudowę po wojennych zniszczeniach rozpoczęto w 1994 r. Jest to druga co do wielkości na świecie budowla wzniesiona z piaskowca. Na szczycie wieży znajduje się niezły punkt widokowy na Drezno. Co ciekawe, kościół został odbudowany z pierwotnego materiału, czyli kamieni, które zostały zburzone podczas bombowych eksplozji.
Staromiejski brzeg Łaby
Pozostając w okolicach historycznego Śródmieścia, warto także obejrzeć Stary Rynek, kościół pw. św. Krzyża, Nowy Ratusz, cerkiew prawosławną i zainspirowaną orientalnymi trendami fabrykę Yenidze. Ładnie prezentują się też główny dworzec kolejowy, Tarasy Brühla, pod którymi mieszczą się przystanki statków oferujących rejsy po rzece, obiekt Akademii Sztuk Pięknych i nową synagogę. W tej części miasta na miłośników galerii wszelakich czekają m.in. Miejskie Muzeum, Muzeum Twierdzy Drezno, sala wystawowa Lipsiusbau, Kolekcja rzeźby, Galeria Nowych Mistrzów. Wstęp do tych obiektów jest odpłatny. Na wschód od starówki znajduje się pokaźny park miejski Wielki Ogród (Gorßen Garten), który przy dobrej pogodzie świetnie sprawdzi się jako miejsce wytchnienia podczas intensywnego zwiedzania.
Nowe Miasto na drugim brzegu rzeki Łaby
Ta część miasta nie jest już tak naszpikowana atrakcjami jak południowy fragment, ale wciąż jest godna uwagi. Mądrze zagospodarowane nabrzeże pełni funkcję promenady, która świetnie zdaje egzamin jako miejsce spacerów i oaza zieleni na pustyni miejskiej dżungli. Przechadzając się w tym rejonie, trzeba zerknąć na budynki Kancelarii Saskiej, Ministerstwa Finansów, Pałacu Japońskiego i Muzeum Etnograficznego oraz pomnik Złotego Jeźdźca. Wędrując w stronę Placu Alberta, będziemy przechodzić niedaleko Domu Kügelgena, kościoła Trzech Króli i pomnika Fryderyka Schillera. W tej części Drezna należy zobaczyć trzy obiekty. Chodzi o sklep mleczny Pfundów, Pasaż Sztuki (Kunsthofpassage) oraz Muzeum Militarno-Historyczne. Pierwszy słynie z wnętrza wykończonego kafelkami autorstwa drezdeńskich artystów (można wejść do środka, rozejrzeć się, zrobić zdjęcia, kupić pamiątki, słodycze lub szklankę mleka), drugi może pochwalić się kilkoma dziedzicami, w tym najsłynniejszym – z błękitną fasadą budynku i metalowymi trąbkami grającym w czasie opadów deszczu. Jest to kompleks budynków z połączonymi dziedzińcami, na których zastaniemy hipsterskie kawiarenki i sklepy sprzedające wyroby ręczne. To miejsce ma swój klimat, ale — jak dla mnie — jest trochę przereklamowane.
Generalnie całe Neustadt w Dreźnie prezentuje się… ciekawie. Jest bardzo różne od dystyngowanej, barokowej starej części. Kiedy miniemy Plac Alberta i zmierzamy w kierunku Kunsthofpassage, trafiamy na ulice, których budynki w całości są pokryte graffiti. Do głowy przychodzą różne skojarzenia: bunt, anarchia, młodość, wolność, wyrazistość, squat, niezależność. Trafiałem na takie miejsca też w innych miastach i także tutaj jest tu całkiem bezpiecznie.
Mosty w Dreźnie
Dwie opisane powyżej części miasta łączą cztery mosty: Marii (najdłuższy – 434 m), Augusta (najczęściej wybierany przez turystów), Karola i Alberta.
Drezno informacja turystyczna
Drezno to jeden z najważniejszych ośrodków miejskich w południowo-wschodnich Niemczech – miasto zamieszkiwane przez ponad pół miliona osób. To spora, tętniąca życiem metropolia, od lat doceniana przez turystów. Aby nie tracić czasu na bezcelowe kluczenie po mieście, czekanie w kolejkach do muzeów czy szukanie restauracji serwującej dania kuchni regionalnej, warto na wstępie skierować się do informacji turystycznej. Otrzymamy tam mapy (koszt 1 euro), ulotki i odpowiedzi na nurtujące nas pytania, co znacznie ułatwi nam city break w Dreźnie. Miejskie biura informacji turystycznej znajdziemy w dwóch miejscach:
- w centrum handlowym przy Nowym Rynku: QF Passage, Neumarkt 2, 01067 Dresden;
- na głównym dworcu kolejowym: Hauptbahnhof, Wiener Platz 4, 01069 Dresden.
Punkty informacji turystycznej w Dreźnie są czynne w godzinach podanych w linku.
Drezno Karta do muzeów
Dużą popularnością wśród turystów nastawionych na zwiedzanie muzeów cieszy się Dresden Museum Card. Karta jest ważna przez 2 dni, jej koszt to 22 euro. Karta upoważnia to wejścia do 16 wybranych ekspozycji, w tym m.in. do wybranych wystaw w Pałacu Zwinger, Zamku Królewskim oraz galerii Albertinum. Nie otwiera co prawda drzwi do wszystkich zabytków, ale z całą pewnością może znacząco obniżyć koszty buszowania po tutejszych muzeach. Daje także prawo do zniżek w restauracjach, sklepach i innych obiektach. Kartę można nabyć przez internet lub w punktach informacji turystycznej.
Podczas zwiedzania może przydać się także darmowa, oficjalna aplikacja na telefon. Znajdziemy w niej wskazówki dotyczące zabytków, toalet, punktów gastronomicznych, transportu miejskiego, noclegów itd. itp.
